ضرورت حضور در دوره

دوره «گفت‌وگو با واٰژه‌ها» گامی برای بالا بردن سواد خواندن کودکان در سنین طلایی پیش از دبستان است. در این دوره تمرکز فقط بر بلندخوانی کتاب داستان نیست، زیرا این فعالیت برای بالا رفتن مهارت درک مطلب کودکان کافی نیست. کودکان در این دوره علاوه بر آشنایی با واژه‌ها و گزاره‌ها و تمرین گفت‌وگو با آن‌ها برای خواندن، نوشتن، صحبت کردن و فهمیدن و دانستن، اندیشه‌ورزی را نیز تمرین می‌کنند.
امانوئل کانت فیلسوف تربیتی بزرگ تاریخ گفته‌است «اگر به کودکان خود نیاموزیم که برای خود فکر کنند، به زودی کسانی پیدا خواهند شد که به جای آن‌ها فکر خواهند کرد». پژوهش‌ها نشان داده‌است کودکانی که بهتر فکر می‌کنند، سواد خواندن بالاتری دارند. ادبیات توانایی فکر کردن است و در عین حال دانستن چگونگی کسب دانش برای فکر کردن و برقراری ارتباط است. فرزندان اگر سواد خواندن نداشته باشند، واژه‌ها را نشناسند و نفهمند نمی‌توانند به طور منطقی و خلاق فکر کرده و ایده‌های خود را بیان کنند. ما بیش از پیش به تقویت سواد خواندن کودکان‌مان نیازمندیم. عجیب آنکه تحقیقات میدانی نشان می‌دهد حتی ۵۰٪ استادان دانشگاه سواد خواندن و درک مطلب ندارند!
رابرت فیشر و متیو لیپمن (طراحی برنامه درسی فلسفه برای کودکان) هم بر سواد خواندن تمرکز کرده و آن را با تفکر بسیار مرتبط می‌دانند. ضعف سواد خواندن و در نتیجه درک مطلب خوانده شده بزرگترین مانع کارآمدی برنامه‌های تفکرمحور است. در دوره «گفت‌وگو با واژه‌ها» کودکان ابتدا در واژه ها تعمق می‌کنند و سپس با راهبرد دایره گفت‌وگو، با هم اندیشیدن را می‌آموزند. در برنامه گفت‌وگو با واژه‌ها چند اصل تربیتی مهم مدنظر است:

• فراگیر همراه با معلم خویش جستجو می‌کند و بین آن دو تعامل وجود دارد و نه صرفا انتقال.
• معلم در فرآیند بین انتقال و کشف قرار دارد؛ پس معلم در این شرایط تسهیلگر است و یادگیری را تسهیل می‌کند.
• یادگیری به صورت مداوم و از آسان به پیچیده است و در اصطلاح تربیتی توالی و تراکم رعایت می‌شود.
• کودک در کلاس باید همدلی با همکلاسی‌ها را بیاموزد تا فرآیند اجتماعی بودن و با هم یادگرفتن در او تسهیل شود.
• گسترش دایره واژگانی کودکان و آشنایی با ادبیات نوشتاری برای کودکان ضرورت دارد که با خواندن کتاب با زبان رسمی و نه محاوره‌ای محقق می‌شود.
• تقویت سمت راست مغز و تفکر واگرا و تفکر خلاق کودکان از دیگر ضروریات و اهداف این دوره است که در هر جلسه با تقویت قوه تخیل، کودکان به طور خلاقانه به آفرینشگری دست زده و ادامه داستان را خود خلق می‌کنند.