درباره ما

ضرورت فعالیت در حوزه تعلیم و تربیت

«کودکان را نباید تنها برحسب وضع فعلی بشر بلکه برای شرایط بهتر احتمالی آینده یعنی با انگاره آدمیت و مقصد کلی آن تربیت کرد.»

امانوئل کانت (۱۸۰۴ – ۱۷۲۴)

در میان تمام نهادهای اجتماعی، تعلیم و تربیت نهادی بنیادین و با نقش اساسی است که جایگاهی منحصر به فرد داشته و تمام نهادهای اجتماعی دیگر به آن وابسته هستند. کودکان مخاطبین این نظام تربیتی هستند. براساس آنچه از سخن کانت برداشت می‌شود هر ارگان، ساختار و نظام دولتی و غیر دولتی لازم است در مسیر توسعه امکانات تربیتی بکوشد. انستیتو مدرسه گفت‌وگو با تکیه بر این دیدگاه که لازم است میان افکار و ایده‌های متفاوت گفت‌وگو صورت پذیرد و شاید بتوان گفت بهترین راه این هم‌افزایی گفت‌وگو کردن است؛ تلاش می‌کند تا به کمک متخصصین و صاحب‌نظران شاخه‌های مختلف تعلیم و تربیت که بر ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی زیست‌بوم ایران هم آشنا هستند در این مسیر گام بردارد.

داستان شکل‌گیری مدرسه گفت‌وگو

مدرسه گفت‌وگو یک مرکز تخصصی در حوزه تربیت کودک و توسعه حرفه‌ای مربیان است. ضمن اینکه اعضاء هیئت علمی و موسسین مدرسه گفت‌وگو تجربه قابل توجهی در زمینه تعلیم و تربیت داشته‌اند اما زمزمه‌های شکل‌گیری انستیتو مدرسه گفت‌وگو به اوایل سال 1399 باز می‌گردد. زمانی که ما جمعی از علاقه‌مندان تعلیم و تربیت و مطالعات کودکی با همراهی و مشورت صاحب‌نظران این حوزه اقدام به تاسیس مدرسه گفت‌وگو کردیم. مرکزی که بتواند فارق از هر ایده اقتصادی صرف یا بینش‌های سیاسی حاکم در مسیر تعلیم و تربیت به عنوان راه توسعه جوامع انسانی گام بردارد. شعار مدرسه گفت‌وگو «گفت‌وگو کردن» است. در کنار اینکه ما در توسعه فرهنگ گفت‌وگو به مطالعه، انتشار محتوا و مشورت می‌پردازیم؛ تلاش کرده‌ایم در تمام برنامه‌ها و فعالیت‌های خود عنصر تعامل و گفت‌وگو را در نظر داشته باشیم. گفت‌وگویی میان فراگیر و معلم، معلم و همکاران، استادان و صاحب‌نظران، والدین و مربیان و هر آن عنصری که در این اقلیم فعالیت می‌کند.

با تکیه بر آنچه ولفانگ برزینکا فیلسوف بزرگ تربیتی آلمان قائل است و اشاره می‌کند که «آن دسته از عملکردهای اجتماعی، تعلیم و تربیت محسوب می‌شود که به وسیله‌ی آن، رشد و تعالی در شخصیت انسان‌ها مورد توجه قرار گیرد. این تعالی، ایجاد ویژگی‌های مطلوب، حفظ ویژگی‌های ارزشمند موجود و جلوگیری از بروز خصلت‌های نامطلوب است. خصلت‌‌های مطلوب و بیان چگونگی آن‌ها، به ارزش‌های اجتماعی و اعتقادات مربیان و معلمان ارتباط پیدا می‌کند و خود امری نسبی است.» تربیت آدمی را یاری م‌کند تا بتواند امکانات و ضرورت‌های شکل‌گیری آینده مطلوب خود را محقق سازد. مدرسه گفت‌وگو در مسیر جامعه‌سازی با تکیه بر راهبرد «گفت‌وگو و تعامل» و «یادگیری مادام‌العمر» تلاش می‌کند نقشی موثر را ایفا نماید.

فراگیران ما

نفر/ساعت خدمات تربیتی

تعداد دوره‌های برگزار شده

موسسات همراه ما

ما در مدرسه گفت‌وگو چه کار می‌کنیم؟

مدرسه گفت‌وگو تمام فعالیت‌های خود را در پنج دپارتمان تعریف و به پیش می‌برد که هریک از آن‌ها ضرورت‌های خود را دارند و در عین حال با یکدیگر در حال گفت‌وگو هستند.

گفت‌وگو در نگاه اول، امری بدیهی به نظر می‌رسد که بشر همیشه در زندگی اجتماعی خود از آن بهره‌برده‌است. هنگامی که تفاهم میان انسان‌ها کم می‌شود، به فکر چاره‌ی درد بی‌همزبانی و تجدید گفت‌وگوی واقعی می‌افتند. مقصود از گفت‌وگو، بحث و جدال و مناظره نیست. این‌‌ها همه برای به کرسی نشاندن غرض و منظوری از پیش تعیین شده‌است. مقصود از گفت‌وگو رسیدن مشترک به بصیرتی است که در اثر بارور شدن هوش جمعی به دست می‌آید. گفت‌وگو فرصت دقیق‌تر نگریستن را برای آدمی فراهم می‌کند؛ همان گونه که بلیک گفت:

وقتی که دریچه‌های ادراک بازتر شوند، همه‌چیز در نظر انسان آنچنان جلوه می‌کند که هست: بی‌پایان. اما انسان خود را چنان محصور کرده‌است که همه چیز را فقط از شکاف باریک غار خود می‌بیند.

ویلیام بلیک | شاعر و هنرمند انگلیسی